Zapraszamy do lektury relacji z naszego adwentowego dnia skupienia u stóp Matki Bożej Jasnogórskiej. Relację przygotowała Janka ze wspólnoty białostockiej.

Zamieszczamy również galerię zdjęć oraz nagrania konferencji i świadectw.

 W sobotę przed pierwszą niedzielą adwentu, 27 listopada 2021 r., przeżywaliśmy ogólnopolski adwentowy dzień skupienia Ruchu Rodzin Nazaretańskich pod hasłem: „Święty Józef – patron Nazaretu”.

 Nasze spotkanie rozpoczęło się o godz. 10.00 w Sali Papieskiej. Wszystkich przybyłych powitał ks. Dariusz Kowalczyk – moderator krajowy Ruchu. Następnie spotkanie poprowadził ks. Stanisław Gancarek, moderator RRN archidiecezji częstochowskiej, który zapewnił nas, że Maryja jest z nami obecna i na pewno serdecznie przywitałaby się z każdym. Zaprezentował grupy przybywające wraz z kapłanami z różnych diecezji Polski. Podkreślił, że dzisiaj w sposób szczególny przy Maryi obecny jest św. Józef – patron naszego dnia skupienia. Po tym przywitaniu poprosił ks. Dariusza Kowalczyka o wygłoszenie konferencji.

Ks. Dariusz rozpoczął konferencję modlitwą do św. Józefa, od lat odmawianą codziennie przez Ojca Świętego Franciszka. Następnie wprowadził nas w duchowość św. Józefa. Przybliżył jego rolę jako patrona Kościoła powszechnego, opiekuna Nazaretu, a więc i naszej wspólnoty. Zgłębił aspekt jego duchowego ojcostwa a także aspekt oblubieńczej miłości do Maryi, przez którą św. Józef miał udział w Jej Bożym macierzyństwie i wszedł w głębię miłości Boga. Uświadomił nam, że my również jesteśmy powołani do ponadludzkiej miłości – agape, do najwyższej ofiary, służby – a drogą do jej przeżywania jest życie w komunii z Maryją. Podkreślił kluczową rolę św. Józefa w wychowaniu Jezusa wskazując, że dzisiaj razem z Maryją sprawuje on opiekę nad Kościołem jako mistycznym Ciałem Chrystusa. W ten sposób przedłuża swoje duchowe ojcostwo wobec Syna Bożego opiekując się wraz z Maryją każdym z nas. Dlatego pragniemy w sposób wolny zawierzyć się św. Józefowi. Ksiądz Moderator wskazał, że kończący się Rok Świętego Józefa jest dla nas początkiem wspólnego podążania ze Świętym – we wrześniu 2022 r. w sanktuarium w Krzeszowie (w diecezji legnickiej) rozpoczniemy nowy rok formacyjny pod płaszczem jego opieki.

Po konferencji ks. Dariusza, ks. Stanisław Gancarek podzielił się osobistym świadectwem odkrycia, że św. Józef stanowi dla kapłanów wzór życia w komunii z Maryją. Jest patronem na trudne czasy i patronem ojcostwa, które współcześnie przeżywa głęboki kryzys. Po czym poprosił o złożenie świadectwa Sławka, ojca rodziny z Cieszyna.

Sławek podzielił się z nami swoim doświadczeniem działania Boga i Maryi w codzienności oraz nieocenionej wartości wspólnoty w różnych aspektach życia duchowego i ziemskiego, oraz w wychowaniu dzieci. Opowiedział o doświadczeniu wspólnoty mężczyzn w RRN w Cieszynie. Podkreślił, podając liczne przykłady, że w każdej sytuacji trzeba przede wszystkim ufać Panu Bogu przez ręce Matki Bożej i w to, że wszystko, co nas spotyka, ma nadprzyrodzony sens.

Zgodnie z programem pielgrzymki o godz. 11.30 zgromadziliśmy się w Bazylice Jasnogórskiej. Oczekując na Eucharystię modliliśmy się rozważając tajemnicę różańca świętego Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni. Przed rozpoczęciem Mszy św. głos zabrał Ojciec Wiceprzeor Jasnej Góry. Powitał wszystkich kapłanów i zebranych oraz podkreślił rolę Maryi, która chce być Królową rodzin w służbie Bogu i ludziom. Następnie rozpoczęła się uroczysta Eucharystia, której przewodniczył ks. Dariusz Kowalczyk. Główną intencją Mszy Świętej była prośba, aby Pan Bóg odnowił dar duchowego ojcostwa kapłanów na wzór św. Józefa oraz pomagał nam wszystkim podejmować gorliwie służbę Kościołowi u boku Maryi.

Homilię wygłosił ks. Stefan Czermiński – moderator RRN Archidiecezji Katowickiej. Zatytułował ją: „Czy wierzysz, że z Maryją i Józefem dotrzesz do nieba?” Ks. Stefan zażartował, że jesteśmy szczęściarzami, ponieważ adwent rozpoczynamy u Mamy, a do tego jest z nami św. Józef. Zachęcał, abyśmy abyśmy nie byli ociężali, lecz poderwali się i wyruszyli na duchową górę, na spotkanie Jezusa, Józefa i Maryi, wszystko zawierzając Bogu. Zaznaczył, że św. Józef jest patronem ojców, a szczególnie ojców duchowych. Nawiązał przy tym do osoby ks. Tadeusza Dajczera, założyciela RRN, podkreślając głębię jego życia duchowego. Następnie opisał przymioty ojcostwa św. Józefa podane przez papieża Franciszka w liście Patris corde: ojciec czuły, umiłowany, posłuszny, przyjmujący, w cieniu, świadek miłości. Wezwał nas do kształtowania w sobie postawy ojcowskiej w imię miłości i odpowiedzialności za bliźnich.

Po homilii włączyliśmy się jako wspólnota w Akt Zawierzenia Narodu Polskiego i Kościoła w Polsce św. Józefowi, który został złożony przez biskupów polskich w sanktuarium w Kaliszu w dniu 7 października br. Akt ten został odczytany przez ks. Dariusza Kowalczyka.

Po przerwie o godz. 14.00 powtórnie spotkaliśmy się w Sali Papieskiej. W dalszym ciągu nasze spotkanie prowadził ks. Stanisław Gancarek. Zapowiedział adorację Najświętszego Sakramentu, proponując wyciszenie i oczekiwanie na Pana Jezusa. Po pieśni przypomniał nam istotę adoracji: „Nic nie mówię, patrzę na Niego a On patrzy na mnie”, a więc jest to spotkanie dwóch spojrzeń pełnych miłości.

Adoracja Najświętszego Sakramentu rozpoczęła się z opóźnieniem. Nasze oczekiwanie na Pana Jezusa ks. Dariusz Kowalczyk porównał do postawy Abrahama, który oczekiwał z ufnością na spełnienie Bożej obietnicy, że będzie ojcem wielu narodów, wbrew nadziei. W podobny sposób oczekiwał na przyjście Jezusa św. Józef oraz Symeona wyczekujący Mesjasza w Świątyni Jerozolimskiej. Oczekiwanie ściąga Boga na ziemię.

Adoracji Najświętszego Sakramentu towarzyszyły pieśni pięknie śpiewane przez scholę z diecezji łomżyńskiej a na koniec odmówiliśmy koronkę do Bożego Miłosierdzia.

Kolejnym punktem drugiej części spotkania była konferencja-świadectwo ks. Sławomira Kowalskiego z diecezji płockiej, który podzielił się kapłańskim doświadczeniem ojcostwa duchowego. Mówił o znaczeniu duchowej więzi z Matką Bożą, która chroni, daje nadzieję i niesie pokój w chwilach bardzo trudnych. Wzorem dla kapłanów jest św. Józef, który wszedł w więź z Maryją i dlatego mógł zostać ojcem duchowym Jezusa. Duchowość RRN uczy drogi zawierzenia Maryi. Tylko kapłan, który jest całkowicie oddany Maryi na wzór św. Józefa, jest w stanie zrodzić drugiego człowieka do życia z Chrystusem poprzez towarzyszenie mu we wzrastaniu duchowym. Ks. Sławomir podkreślił, że ojcostwo duchowe buduje tożsamość kapłana i powoduje zachwyt nad darem powołania.

Kolejne świadectwo powiedział Janek z Białegostoku. Sięgając do początków swojej drogi, która zaprowadziła go do wspólnoty RRN, podkreślił, że bardzo ważne jest podążanie do Boga we wspólnocie, z pomocą Maryi, korzystając z kierownictwa duchowego i środków otwarcia na łaskę Bożą proponowanych w duchowości Ruchu. Janek przyznał, że zwłaszcza w Roku Świętego Józefa duchowy ojciec Jezusa stał się dla niego przewodnikiem i nadal pomaga mu rozeznawać i wypełniać wolę Bożą, ufać i żyć w oddaniu Bogu i Maryi. Święta Rodzina jest dla niego wzorem do naśladowania, a św. Józef uczy, że trzeba zapraszać Maryję i Jezusa do swojego życia, do rodziny i wspólnoty.

Ostatnie świadectwo przekazała nam Ania, również z RRN Archidiecezji Białostockiej, podkreślając działanie Maryi w różnych sytuacjach i wydarzeniach dnia codziennego. Ania opowiedziała o swoich początkach we wspólnocie RRN we Wrocławiu, następnie we wspólnocie białostockiej i o wyjazdach do Warszawy. Podkreśliła wielką rolę niezwykłych kapłanów-ojców duchowych, między innymi Sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza i ks. Andrzeja Buczela już na początku swojego duchowego wzrastania w RRN. Przed wielu laty zawierzyła swoje życie i oddała się Matce Bożej, której jest bardzo wdzięczna za opiekę i wszelkie łaski. Dzięki wzrastaniu we wspólnocie Ania stara się żyć duchowością wydarzeń w przeświadczeniu, że wszystko jest łaską. Pomimo wielu trudności, na które napotyka w swoim życiu, wie, że nie ma problemu, którego Pan Bóg za wstawiennictwem Maryi nie mógłby rozwiązać. Dlatego stara się ufać, zawierzać i być wdzięczną nawet za trudne łaski. Ufa, że Boży plan jest najlepszy i uczy się pokory od Maryi.

Spotkanie podsumował ks. Stanisław Gancarek, cytując kardynała Josepha Ratzingera, który powiedział: „Człowiek najbardziej staje się sobą nie przez to co czyni, ale przez to, co otrzymuje” – zachęcając do dawania pierwszeństwa działaniu Bożemu przed ludzką aktywnością.

Ostatnim punktem dnia skupienia były pożegnalne słowa ks. Dariusza Kowalczyka. Podziękował wszystkim za udział w spotkaniu, za włączenie się wspólnoty białostockiej i łomżyńskiej w jego organizację. Podziękował zaangażowanym kapłanom – ks. Stefanowi, Stanisławowi i Sławomirowi oraz Kasi, dbającej o transmisję internetową. Z kolei ks. Dariuszowi w imieniu wszystkich obecnych za trud przygotowania spotkania, troskę i zaangażowanie podziękował ks. Stanisław Gancarek.

Nasze spotkanie zakończyło się kapłańskim błogosławieństwem na drogę i na cały następny rok liturgiczny.

Bogu niech będą dzięki!

 JK

Zapraszamy do wysłuchania nagrań i obejrzenia fotorelacji: