„Jestem miłosierdziem samym dla duszy skruszonej”
(Dzienniczek św. Faustyny 1739)

W radosnym okresie Świąt Wielkanocnych życzymy wszystkim członkom i sympatykom naszego Ruchu, aby zmartwychwstały Chrystus, ukazujący swoje chwalebne rany, pobudził nasze serca do głębokiej skruchy i bezgranicznej ufności w Jego miłosierdzie. Niech uczyni nas świadkami i apostołami swojej miłości i miłosierdzia zwłaszcza wobec tych, w których życiu zło wydaje się triumfować z wielką i niszczącą mocą.

O Panie, uczyń mnie narzędziem Twojego pokoju,
abym siał miłość tam, gdzie panuje nienawiść;
wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda;
jedność tam, gdzie panuje zwątpienie;
nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz;
światło tam, gdzie panuje mrok;
radość tam, gdzie panuje smutek.

Spraw abym mógł,
nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać;
nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć;
nie tyle szukać miłości, co kochać;

albowiem dając, otrzymujemy;
wybaczając, zyskujemy przebaczenie,
a umierając, rodzimy się do wiecznego życia.

Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 ( Modlitwa św. Franciszka z Asyżu)