W dniu 5 października 2014 r. w Ząbkach k. Warszawy odbyło się spotkanie Księży Moderatorów Ruchu Rodzin Nazaretańskich, na którym został podpisany list skierowany do Kard. Kazimierza Nycza. Księża Moderatorzy w imieniu wszystkich członków i sympatyków Ruchu dziękują w nim Księdzu Kardynałowi za zaszczycenie nas swoją obecnością na uroczystej inauguracji nowego roku formacyjnego RRN, w dniu 13 września, w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie. Wyrażają wdzięczność za skierowane do nas życzliwe słowa i zapewniają o pragnieniu realizowania w życiu wspólnot Ruchu przesłania, które otrzymaliśmy od Księdza Kardynała.

 

Rada Moderatorów
Stowarzyszenia Ogólnopolskiego
Ruch Rodzin Nazaretańskich

 

Ząbki k. Warszawy, 5 października 2014 r.

 

Jego Eminencja
Kardynał Kazimierz Nycz
Arcybiskup Metropolita Warszawski

 

Eminencjo,
Najdostojniejszy Księże Kardynale,

Pragniemy z całego serca podziękować Księdzu Kardynałowi za zaszczycenie nas swoją obecnością podczas uroczystej inauguracji nowego roku formacyjnego Ruchu Rodzin Nazaretańskich, która miała miejsce 13 września 2014 r., w Świątyni Bożej Opatrzności w Warszawie.

Z wdzięcznością przyjęliśmy przesłanie skierowane do nas przez Księdza Kardynała. Wysłuchaliśmy go z uwagą i zapewniamy o naszym szczerym pragnieniu, aby realizować je w praktyce życia wspólnot naszego Ruchu. W szczególny sposób dziękujemy za docenienie przez Księdza Kardynała roli Ruchu Rodzin Nazaretańskich jako ważnego elementu w życiu Kościoła powszechnego, polskiego i Kościołów diecezjalnych. Czujemy się umocnieni usłyszawszy z ust Eminencji przekonanie, że Ruch się ukształtował i stanął na nogi, i że otwiera się przed nim dobra przyszłość.
Dziękujemy Księdzu Kardynałowi za towarzyszenie nam w akcie powierzenia się naszego Ruchu Bożej Opatrzności i przybliżenie nam w tym kontekście znaczenia dwóch słów-kluczy: „dziękuję” i „zawierzam”.

Podejmując Chrystusowe wezwanie, aby przynosić dobry owoc, do którego Ksiądz Kardynał odniósł się w homilii, zapewniamy o naszym pragnieniu, by dawać dobre świadectwo na wszystkich polach naszej działalności: modlitwy, służby w Kościele oraz zjednoczenia z Jezusem i Maryją. Z jeszcze większym zapałem chcemy podjąć zaproszenie Eminencji, by służyć rodzinom – i tym będącym we wspólnotach Ruchu, i wszystkim, które są w parafiach, diecezjach i Kościele powszechnym. Członkowie Ruchu Rodzin Nazaretańskich pragną czynić to przede wszystkim przez świadectwo własnego życia, ukazując piękno powołania małżeńskiego i rodzinnego. Własną postawą a także poprzez konkretne formy pomocy pragną zachęcać rodziny do szukania oparcia w Bogu i złożenia całkowitej ufności w działanie Opatrzności Bożej w obliczu życiowych trudności, dotykających sfer relacji międzyludzkich, wychowania, aktywności zawodowej, uczestnictwa w życiu społecznym, a także tych najczęstszych – obejmujących problemy materialne.
Bardzo drogie naszemu sercu było wezwanie Księdza Kardynała, aby słuchając Słowa Bożego jednocześnie zawsze pełnić wolę Bożą a nie swoją, nawet gdy okazuje się ona trudna do przyjęcia. Chcemy w tym miejscu jeszcze raz zadeklarować nasze pragnienie trwania w synowskiej więzi z Kościołem i poddania się prowadzeniu pasterzy, którzy reprezentują Chrystusa Najwyższego Kapłana. Zapewniamy, że chcemy budować nasz Ruch na skale, którą jest Chrystus – przez wierność Ewangelii, łasce Bożej i nauczaniu Kościoła.

W tym kontekście pragniemy nadmienić, że przed kilkoma miesiącami podjęliśmy w gronie Moderatorów trud refleksji nad charyzmatem naszego Ruchu, aby – opierając się na nauczaniu Kościoła w tej kwestii – naświetlić odnośne sformułowania statutu Stowarzyszenia Ogólnopolskiego RRN, zatwierdzonego przez Konferencję Episkopatu Polski 22 czerwca 2013 r. Owoce tej refleksji zostały zapisane w Komentarzu do Statutu Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich, Art. 6. „Duchowość” (24.04.2014 r.). Najważniejszym z nich jest świadomość, że dar duchowy czyli charyzmat, leżący u podstaw powstania RRN, jest własnością Kościoła, i do niego należy rozpoznanie go i zaaprobowanie. Jest to dar dążenia ku komunii z Chrystusem na drodze komunii życia z Maryją, który Duch Święty przekazał przez naszych założycieli: ks. Tadeusza Dajczera wraz z ks. Andrzejem Buczelem. Przez lata rozwoju Ruchu rozumienie jego charyzmatu kształtowało się stopniowo i dojrzewało, i wyrażało się na różne sposoby w praktyce formacji. Proces ten ciągle trwa. Dzisiaj zadanie strzeżenia duchowości i charyzmatu Ruchu spoczywa na gronie Moderatorów działających pod opieką władzy kościelnej (por. Statut Art.8, ust.3, p.1). Pragniemy je podjąć z całą odpowiedzialnością, której się od nas wymaga. W dzisiejszych nowych okolicznościach pragniemy tak odczytywać nasz charyzmat, aby go lepiej zrozumieć i pogłębić pod kierunkiem następców Apostołów, aby zgodnie z planem Bożym coraz lepiej służył całemu Kościołowi, a zwłaszcza rodzinom, i aby nie zanieczyszczało go nic, co może wynikać z ludzkiej słabości i ograniczeń. W naszej pracy pragniemy czuwać – zgodnie z kościelnymi zasadami troski o charyzmat – aby otrzymany dar Boży niczego ze swej natury nie utracił ani nie uległ rozmyciu.

W tym miejscu pragniemy jeszcze raz wyrazić naszą wdzięczność za powołanie przez Episkopat w marcu 2010 r. Biskupa Delegata ds. RRN w osobie Bp. prof. Andrzeja Siemieniewskiego, co dokonało się – jak wiemy – także dzięki staraniom Księdza Kardynała.
Dzięki życzliwej opiece Biskupa Delegata w ciągu ostatnich lat mogliśmy sfinalizować prace związane ze statutem Ruchu. Mogliśmy też w ramach rekolekcji wakacyjnych i formacji rocznej podjąć refleksję nad istotnymi zagadnieniami związanymi z naszą duchowością:
1. Praktyka komunii życia z Maryją – w oparciu o nauczanie św. Jana Pawła II, św. Maksymiliana Marii Kolbe, św. Ludwika Grignion de Montfort i mariologa o. Emila Neuberta SM. Owocem tej refleksji było m.in. powstanie komentarza do Aktu oddania Matce Bożej na wyłączną służbę Kościołowi.
2. Duchowość miłosierdzia – w oparciu o nauczanie św. Teresy od Dzieciątka Jezus, św. Jana Pawła II, św. Franciszka Salezego i papieża Franciszka.
3. Tematykę właściwej relacji człowieka do stworzenia jako Bożego daru i zadania oraz kwestię wewnętrznej wolności serca – w oparciu o dokumenty Soboru Watykańskiego II, nauczanie św. Jana Pawła II oraz św. Jana od Krzyża.
W tym czasie w gronie kapłańskim podjęliśmy również refleksję nad tematyką kierownictwa duchowego w oparciu o dokument Kongregacji ds. Duchowieństwa „Kapłan – szafarz miłosierdzia Bożego. Pomoce dla spowiedników i kierowników duchowych” (9.03.2011).

Jeszcze raz dziękujemy Księdzu Kardynałowi za okazaną nam życzliwość i ojcowską troskę. We wspólnotach Ruchu w całej Polsce, w miesiącach od października do maja, w szczególny sposób pamiętamy w naszej modlitwie o wszystkich intencjach związanych z pasterską posługą pełnioną przez Eminencję. Z naszej strony również prosimy o modlitewną pamięć i ojcowskie błogosławieństwo na trud posługiwania w Ruchu Rodzin Nazaretańskich i w całym Kościele Chrystusowym.

Z wyrazami należnego szacunku

 

Członkowie Rady Moderatorów
Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich: