Karmelitanka bosa z klasztoru w Lisieux we Francji. Żyła w latach 1873–1897. Beatyfikowana przez Piusa XI w 1923 r., kanonizowana przez tegoż papieża w 1925 r. Patronka misji. Rodzice Teresy, święci Zelia i Ludwik Martin, zostali kanonizowani w 2015 r. przez papieża Franciszka.

Proponowana przez św. Teresę droga duchowa, tzw. → „mała droga” duchowego dziecięctwa, wywiera do dziś wielki wpływ na wiernych całego świata. W 1997 r. św. Jan Paweł II ogłosił ją doktorem Kościoła, podkreślając głęboko ewangeliczny charakter jej przesłania. W liście apostolskim na tę okazję napisał:

Pasterze Kościoła, poczynając od moich poprzedników – papieży naszego stulecia, którzy ukazali wszystkim przykład jej świętości, podkreślają także fakt, że Teresa jest mistrzynią życia duchowego. Stworzyła bowiem doktrynę, prostą i zarazem głęboką, którą zaczerpnęła ze źródła Ewangelii pod kierownictwem Boskiego Nauczyciela, a następnie w sposób niezwykle skuteczny przekazała swoim braciom i siostrom w Kościele[1].

Pius XI, który uważał Teresę z Lisieux za „gwiazdę swego pontyfikatu”, w homilii wygłoszonej w dniu jej kanonizacji, 17 maja 1925 r., nie zawahał się powiedzieć: „Duch prawdy ukazał jej i objawił to, co zwykle zakrywa przed mądrymi i roztropnymi, a objawia maluczkim; dzięki temu – jak zaświadcza mój poprzednik – osiągnęła w tak wysokim stopniu wiedzę o rzeczach nadprzyrodzonych, że wskazała innym pewną drogę zbawienia”[2].

Pius X powiedział o niej, że była „największą świętą czasów nowożytnych”. […] Ja sam przy różnych sposobnościach nawiązywałem chętnie do postaci i nauki Świętej, zwłaszcza podczas mej niezapomnianej wizyty w Lisieux, 2 czerwca 1980 r., kiedy to stwierdziłem: „O Teresie z Lisieux można powiedzieć z całym przekonaniem, że Duch Święty pozwolił jej sercu objawić bezpośrednio ludziom naszych czasów fundamentalną tajemnicę – rzeczywistość Ewangelii”[3].

Najważniejsze dzieła św. Teresy to autobiografia pt. Dzieje duszy, bogata korespondencja, utwory poetyckie i wspomnienia zebrane przez siostry z Karmelu: Rady i wspomnienia oraz Ostatnie rozmowy.


[1] Jan Paweł II, list ap. Divini amoris scientia z okazji ogłoszenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus doktorem Kościoła powszechnego (19 X 1997), nr 3.

[2] Tamże, nr 7.

[3] Tamże, nr 10.