XIX Pielgrzymka RRN. Nabożeństwo zawierzenia Miłosierdziu przez wstawiennictwo Maryi
Greckie słowo „kenosis” oznacza „wyniszczenie”. Kenozą jest przede wszystkim zbawcze cierpienie i śmierć Chrystusa spowodowane przez grzechy wszystkich ludzi, przez które otrzymaliśmy dar odkupienia. Zbawiciel cierpiał i umarł, aby zgładzić grzechy, które popełniliśmy, a także, aby zachować nas od grzechów. Przyczyną Jego kenozy są zatem zarówno grzechy przez nas popełnione, jak i nasza → grzeszność potencjalna.
Święty Paweł naucza, że kenozą Syna Bożego – wyniszczeniem w sensie uniżenia – było już samo przyjęcie natury ludzkiej w tajemnicy Wcielenia (por. Flp 2, 6-7).
Jeszcze większą kenozą jest utożsamienie się Syna Bożego z grzesznikami. Ojciec posłał Syna „w postaci sługi, w postaci człowieka upadłego i poddanego śmierci z powodu grzechu”[1]. Przez chrzest w Jordanie „Jezus pozwala zaliczyć się do grzeszników”[2]. W swojej męce „przyjął nas w naszym oddzieleniu od Boga, tak że mógł w naszym imieniu powiedzieć na krzyżu: «Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?» (Mk 15, 34; Ps 22, 1)”. Nie oznacza to jednak, że „doznał takiego odrzucenia, jak gdyby On sam zgrzeszył”[3].
On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą (2 Kor 5, 21).
W ten sposób dokonała się „cudowna wymiana”: Zbawiciel przyjął nasze grzeszne człowieczeństwo, aby ofiarować nam w zamian swoje Bóstwo i udział w swojej chwale.
Oficjalna strona Stowarzyszenia Ogólnopolskiego Ruch Rodzin Nazaretańskich
Copyright © 2010 Koordynacja Krajowa Ruchu Rodzin Nazaretańskich. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Wszystkich ludzi dobrej woli, którzy zechcą wesprzeć działania RRN,
prosimy o dokonywanie wpłat na podane niżej konto:
87 1240 5338 1111 0010 3452 7000