Ruch Rodzin Nazaretańskich

W dniu 13 września 2013 r. odbyła się uroczysta ogólnopolska inauguracja nowego roku formacyjnego Ruchu Rodzin Nazaretańskich. Tym razem gościliśmy w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie radując się obecnością pośród nas Ks. Kard. Kazimierza Nycza i Ks. Bp. Andrzeja Siemieniewskiego, delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. RRN. Inauguracja, w której wzięło udział 600 członków i sympatyków RRN z całej Polski pod opieką ponad 40 kapłanów, była jednocześnie zapoczątkowaniem obchodów trzydziestej rocznicy powstania naszego Ruchu, założonego przez ks. Tadusza Dajczera przy współpracy ks. Andrzeja Buczela w 1985 r. w Warszawie.

Poniżej zamieszczamy szczegółową relację ze spotkania oraz omówienie konferencji Bp. Andrzeja Siemieniewskiego i homilii Kard. Kazimierza Nycza.

Spotkanie inaugurujące nowy rok formacyjny rozpoczęło się częścią modlitewną w Panteonie Wielkich Polaków, podczas której konferencję wygłosił Ks. Bp. Andrzej Siemieniewski. Rozwinął on tematykę poruszaną na rekolekcjach wakacyjnych, dotyczącą „duchowego sprzątania” czyli tego, jak zrobić miejsce dla Boga w naszych sercach i w naszych rodzinach. Wskazał, że podobnie jak w każdym domu jest miejsce, do którego upychamy niepotrzebne przedmioty, gdy przychodzą goście, tak samo w naszych duszach są przestrzenie wymagające uporządkowania. W tym kontekście Boże spojrzenie – Opatrzność dla jednych może wydawać się nieznośnym intruzem, ale dla tych, którzy wierzą jest staje się wielkim darem i pomocą. Nie trzeba się lękać, gdy światło Boże oświetla nasz bałagan, ale pozwolić, aby nas napełniło sobą. Na koniec Ks. Biskup podzielił się wrażeniami z odwiedzin wspólnot Ruchu w Portugalii i Hiszpanii.

Po części modlitewnej uczestniczyliśmy w uroczystej Eucharystii sprawowanej przez ponad 40 kapłanów pod przewodnictwem Kardynała Kazimierza Nycza, który ofiarował Eucharystię dziękując Bogu za 30 lat RRN i polecając jego przyszłość Opatrzności Bożej. Bp Andrzej Siemieniewski polecał Bogu śp. Ks. Tadeusza Dajczera.

W swojej homilii Ksiądz Kardynał wyraził radość, że Ruch Rodzin Nazaretańskich rozpoczyna rok formacyjny a zarazem jubileuszowy w tak szczególnym miejscu. Zaznaczył, że obecność Biskupa Delegata Konferencji Episkopatu Polski świadczy o tym, że Ruch się ukształtował, stanął na nogi i jest ważnym elementem Kościoła powszechnego, polskiego i Kościołów diecezjalnych.
Nawiązując do odczytanego fragmentu Ewangelii Ksiądz Kardynał rozwinął trzy myśli. Odnosząc się do słów mówiących o tym, że drzewo poznaje się po owocach wezwał członków Ruchu do dawania świadectwa i przynoszenia dobrych owoców na polu działalności w Kościele, modlitwy, służby, zjednoczenia z Jezusem i Maryją. Kolejny fragment Ewangelii przestrzegający, że nie wystarczy mówić: „Panie, Panie”, lecz należy słuchać i wypełniać Słowo Boże, stał się okazją do zaproszenia, aby pełnić zawsze wolę Bożą a nie swoją, nawet wtedy, gdy okazuje się ona trudna do przyjęcia. I ostatecznie, nawiązując do słów Chrystusa, aby budować na skale, Ksiądz Kardynał zapytał retorycznie na jakim fundamencie Ruch Rodzin Nazaretańskich pragnie budować swój dom życia: czy jest nim Ewangelia, łaska Boża i nauczanie Kościoła.
W drugiej części homilii mówca wyjaśnił niektóre aspekty pasterskiej posługi biskupa porównując jego zadanie do pracy wychowawcy i ogrodnika. Dobry wychowawca musi odnaleźć się między dwiema skrajnymi koncepcjami wychowania. Pierwsza przyznaje wychowawcy rolę wiodącą, uważając, że może on zapisać co zechce na czystej tablicy serca wychowanka. Kształtuje on go jak rzeźbiarz, dopasowując do zewnętrznego modelu. Druga koncepcja przyznaje rolę wiodącą wychowankowi uznając, że od początku nosi on już w sobie wszystko, czego ma się nauczyć, a zadaniem wychowawcy jest nie pozwolić na zmarnowanie się tych talentów. Taki idealizm może rodzić lęk, że jakiekolwiek działania wychowawcze mogą jedynie coś popsuć i grozi pójściem w stronę wychowania bezstresowego. Obraz dobrego wychowawcy został uzupełniony obrazem ogrodnika, który troszczy się o wzrost roślin i dlatego czasem nie pozwala im rosnąć tak, jakby chciały, ale przycina gałązki. Ten bolesny zabieg może być konieczny, aby roślina wydała dobre owoce. Podobną rolę pełnią wobec ruchów i wspólnot pasterze Kościoła. Cieszą się widząc, że ruch wzrasta i służy sprawie zbawienia a zarazem troszczą się, aby Kościół był jeden, święty, powszechny i apostolski a zarazem bogaty różnorodnością.
Ks. Kardynał podkreślił, że nie mówi o już przeszłości ale cieszy się widząc przed Ruchem Rodzin Nazaretańskich dobrą przyszłość. Zawierzenie się Ruchu Opatrzności Bożej będzie wyrazem pragnienia, by kroczyć dobrą drogą ku tej przyszłości. A realizacją tego będzie służba Kościołowi, osobistemu wzrostowi duchowemu i rodzinie. Na koniec mówca zaznaczył, że RRN ze względu na samą swoją nazwę jest wezwany, by służyć rodzinom – i tym będącym w Ruchu i tym, które są poza nim. Jest to więc służba nie tylko indywidualnemu dobru duchowemu członków Ruchu, ale dobru rodzin ze wspólnot, parafii, diecezji i Kościoła powszechnego.

Po Komunii Św. dokonało się zawierzenie Ruchu Rodzin Nazaretańskich Opatrzności Bożej. Tekst aktu zawierzenia nawiązywał do tematyki rekolekcji wakacyjnych.

Obaj Księża Biskupi otrzymali od członków Ruchu dar duchowy w postaci zobowiązania modlitewnego: w miesiącach od października do czerwca każdego dnia tygodnia wspólnoty z poszczególnych diecezji podejmą modlitwę w ich intencjach, zarówno osobistych jak i związanych z posługą duszpasterską. Członkowie Ruchu ofiarowali również dla sanktuarium 4 komplety ornatów, po 10 w każdym kolorze liturgicznym. Po Mszy św. miała miejsce wspólnotowa agapa a po niej zwiedzanie Świątyni pod kierunkiem grupy przewodników z Centrum Opatrzności Bożej.

Jesteśmy wszyscy bardzo wdzięczni Kardynałowi Kazimierzowi Nyczowi i Biskupowi Andrzejowi Siemieniewskiemu za obecność i pokrzepiające słowo. Dziękujemy za gościnę gospodarzowi Świątyni, Ks. Proboszczowi Pawłowi Gwieździe wraz z księżmi wikariuszami. Dziękujemy także pracownikom Centrum Opatrzności Bożej za życzliwą pomoc i przybliżenie nam idei sanktuarium narodowego. Na koniec dziękujemy członkom Ruchu Archidiecezji Warszawskiej i Warszawsko-Praskiej, którzy podjęli trud organizacyjny i dużym nakładem pracy przygotowali nasze spotkanie.

Zapraszamy do wysłuchania nagrań: